Geliefden van de Heer – vrede zij met u!
Toen we nadachten over de eerste christelijke martelaar Stefanus en
zijn dood, kwam de tekst in ons op, uit de Bergrede van Jezus
Christus: “Ik zeg u: hebt uw vijanden lief, zegent hen die u
vervloeken, doet goed aan hen die u haten en bidt voor hen die u
hatelijk behandelen en vervolgen…” (Matteüs 5:44). De vraag is, of
het mogelijk is deze vermaning tot in de details uit te voeren. Laat
ik bot zijn – niet altijd en niet in elk detail. Volmaakt zijn “…
zoals uw hemelse Vader volmaakt is” (Mattheüs 5:48). Maar perfectie
is voor ieder van ons nog ver weg! Maar dat betekent niet dat we er
niet naar moeten streven. Ja, onze vijanden liefhebben, hen zegenen
die ons vervloeken, goed doen aan hen die ons haten, in zeldzame
gevallen kan het zoiets zijn, en niet in de volle betekenis. Wat
betreft het bidden voor onze vijanden, daar zijn we goed in. Maar wat
zijn onze gebeden voor onze vijanden? Laat het gebed van Stefanus dan
een voorbeeld voor ons zijn. We lezen: “…knielend riep hij met luide
stem: “Heer, reken hun deze zonde niet toe. En toen hij dit gezegd
had, rustte hij” (Handelingen 7:60). Hoezeer lijkt dit gebed op een
gebed van zijn Meester aan het kruis: “Vader, vergeef het hun, want
zij weten niet wat zij doen” (Luk.23:34).
Pastor D.M. 18.11.22).
